Komentarze: 0
pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
Wstalam rano i poszlam do przedpokoju...Spojrzalam na duży pokuj i zobaczylam, że na kanapie leży Dziadziuś. Podeszlam do babci i spytalam się co się dzieje. Przecież to niemożliwe, żeby Dziadek tu bylo, bo przecież umarl. Babcia odpowiedziala:
-"Teraz Dziadek będzie już zawsze znami"
Stanęlam na przeciwko Niego i patrzylam. Byl bardzo chudy, ale nie mial już drenu ani żadnej rany...Byl tylko bardzo wyniszczony i takie chudy...Oglądal telewizję i leżal na boku, a przecież nie wolno My bylo tak leżeć...Zaslonilam Mu telewizor, ale On nadal się w niego patrzyl...Nie widzial mnie...Dla Niego bylam przezroczysta. Ja?! Ja dla mojego kochanego Dziadziusia bylam przezroczysta!! Zapytalam sama siebie wmyslach:
-"Jak to możliwe, że czlowiek, który tak bardzo mnie kochal nie widzi mnie?!"
I się obudzilam...Dziwny ten dzisiejszy sen. Jak go sobie przypomnialam to się poplakalam...Ja już nie chcę takich snów... ;(